THE CASE OF KIDNAPPING WHICH IS EXICITING SOCIETY AT THE HAGUE.
BY THE MACEAY-BENNETT COMMERCIAL CABLE TO THE HERALD.
THE H A G U E, J a n. 1 6, 1 8 8 6 .
—A romantic kidnapping case now being tried at Arnheim
has stirred up the sluggish depths of The Hague society.
Mrs. Bulkley - Becking,who, with her friend Miss Schlingemann and
Mynheer Kloppers, figures an defendant in the case, was a few years ago a shining social light at The Hague.
She is the widow of an English professor.
Her wealth and philanthropy had won for her the respect of everybody but her son-in-law.
CAUSES OF THE TROUBLE.
Mary, her daughter,on whom she doted, had married a Dutchman named Hoek, residing
at Apeldoorn,near Utrecht- The match proved unhappy,and in 1882 Mrs. Hoek died
suddenly, under suspicious circumstances,leaving two children—Martinus and Henry William.
The tongues of the Apeldoorn gossips wagged freely, especially when,soon after his wife's death. Hoek engaged a fascinating governess to keep house for him and to educate his children.
THE FIRST PLAN DEFEATED.
Mrs. Becking was devotedly attached to her grandchildren and hated their father,who
heartily returned the hatred.
He had often quarrelled with her during Mrs.Hoek's lifetime,because, he said,she spoiled the boys.
Hoek affected to dislike the coddling system and sent little Henry to a boarding school, while he let young Martinus run wild in the gutter.
Remembering her daughter's fate Mrs. Becking trembled for the children, and one day, yielding to an uncontrollable impulse, fetched Henry from school and carried him off
to England to a clergyman.
But the father discovered the boy's retreat and brought him back to Holland,
hotly pursued by his motherin-law.
A DESPERATE SCHEME HATCHED.
After that wherever the children were sent Mrs.Becking followed, watching for an opportunity to snatch them from the clutches of their dreaded parent.
At last this idea be came so fixed in her mind that she could not rest.
With the assistance of a Miss Scblingemann and one Kloppers she hatched a desperate
scheme for kidnapping the childr en. Miss Schlingemann and Kloppers went to London
and hired a steamyacht,the Cexile,for £ 500 a month. They provisioned the vessel for a cruise of several weeks and laid in a store of toys, books and cakes.
Then they returned to Amsterdam, ordering the yacht to Ymuiden.
THWARTED A SECOND TIME.
In Amsterdam Kloppers engaged eight men, telling them they were wanted to carry off a dangerous maniac, but the police overheard the partydiscussing their plans in the street.
Hoek was warned, and when the conspirators, armed with sticks and knives and guided by Mrs. Becking and Miss Schlingemann, attempted to force their way into his house at Apeldoorn one night,they found the doors barricaded and the police wainting, and after a fierce struggle had to flee.
Mrs.Becking,Miss Schlingemann and Kloppers watched the fight from a carriage,and when they saw the game was up they drove post haste to Arnheim, where they were arrested.
SYMPATHY WITH THE PRISONERS.
The Hague has been in a ferment of excitement ever since the trial began.
Public sympathy is all with the prisoners. Mrs. Bulkley-Becking made no attempt to deny the charge, but pleaded her conduct was only technically criminal.
"Before Heaven ," she exclaimed, "I am innocent."
Witnesses testified to Hoek's brutality, and proved that he once declared he
would rather kill the children than see them with his mother-in-law.
The eloquent addresses of the prisoner s' counsel made a marked impression.
The public prosecutor has adjured the Court not to let the defendants escape
without heavy punishment.
Judgement will be delivered next week
New York Herald January 16 1886
zaterdag 29 oktober 2011
woensdag 26 oktober 2011
Taranaki Herald 24 April 1886
REMARKABLE ABDUCTION CASE.
One of the most remarkable cases of abduction which has ever been made public was reported recently by the Arnheim correspondent of The Times.
The principal of the accused persons was Madame Bulkley, the widow of an English professor, though herself of Dutch parentage, and the grandmother of the children whom she attempted to abduct.
In 1875 her daughter married M. Hoek, the son of a distinguished chirurgeon and accoucheur to the Queen at the Queen, at the Hague.
In 1883 the daughter died, leaving two children (boys).
Before her death the daughter extracted from her mother a promise to bring them up. Unfortunately disagreements arose between M.Hoek and Madame Bulkley and M. Hoek refused to give up the children to the grandmother.
Mrs, Bulkley resolved to redeem the solemn promise given to her daughter.
Having abundant means, she used her riches with a liberal hand, and succeeded in obtaining possession of one of the children, who was removed to England, where he joined his grandmother.
M. Hoek followed, regained possession of tho child, and commenced proceedings against his mother-in-law at The Hague.
The father of M. Hoek gave evidence in favor of Mrs. Bulkley, and she was acquitted amidst the applause of the audience.
After her acquittal she resolved upon a still more desperate scheme.
She engaged an English steam yacht, the Cecille, at £500 per month, stationed her at Amsterdam, and then concerted with two friends, Madame Schlingemann and M. Kloppers, a project to seize the two children, and send them on a long voyage, so as to throw the father off the track.
Kloppers was authorised to engage men to assist, and one of those placed himself in communication with the police.
Members of the police force were thereupon joined with Kloppers's party. M. Hoek was warned, and when Kloppcrs presented himself at the house of M. Hoek, he said his confederates were surrounded and arrested.
Madame Bulkley and Madame Schlingemann, who had been in attendance with a carriage, were later arrested at Arnheim, and were subsequently placed on their trial for a criminal offence, along with Kloppers and four others.
The case was before tho Court at Arnheim for some days.
Madame Bulkley pleaded that she had been driven to despair by the course she had taken.
She desired the children to be brought up in accordance with tho teachings of Christianity, and she made an earnest appeal to the Court to use its influence with M. Hoek to secure for his children a better education.
The accused were all acquitted.
One of the most remarkable cases of abduction which has ever been made public was reported recently by the Arnheim correspondent of The Times.
The principal of the accused persons was Madame Bulkley, the widow of an English professor, though herself of Dutch parentage, and the grandmother of the children whom she attempted to abduct.
In 1875 her daughter married M. Hoek, the son of a distinguished chirurgeon and accoucheur to the Queen at the Queen, at the Hague.
In 1883 the daughter died, leaving two children (boys).
Before her death the daughter extracted from her mother a promise to bring them up. Unfortunately disagreements arose between M.Hoek and Madame Bulkley and M. Hoek refused to give up the children to the grandmother.
Mrs, Bulkley resolved to redeem the solemn promise given to her daughter.
Having abundant means, she used her riches with a liberal hand, and succeeded in obtaining possession of one of the children, who was removed to England, where he joined his grandmother.
M. Hoek followed, regained possession of tho child, and commenced proceedings against his mother-in-law at The Hague.
The father of M. Hoek gave evidence in favor of Mrs. Bulkley, and she was acquitted amidst the applause of the audience.
After her acquittal she resolved upon a still more desperate scheme.
She engaged an English steam yacht, the Cecille, at £500 per month, stationed her at Amsterdam, and then concerted with two friends, Madame Schlingemann and M. Kloppers, a project to seize the two children, and send them on a long voyage, so as to throw the father off the track.
Kloppers was authorised to engage men to assist, and one of those placed himself in communication with the police.
Members of the police force were thereupon joined with Kloppers's party. M. Hoek was warned, and when Kloppcrs presented himself at the house of M. Hoek, he said his confederates were surrounded and arrested.
Madame Bulkley and Madame Schlingemann, who had been in attendance with a carriage, were later arrested at Arnheim, and were subsequently placed on their trial for a criminal offence, along with Kloppers and four others.
The case was before tho Court at Arnheim for some days.
Madame Bulkley pleaded that she had been driven to despair by the course she had taken.
She desired the children to be brought up in accordance with tho teachings of Christianity, and she made an earnest appeal to the Court to use its influence with M. Hoek to secure for his children a better education.
The accused were all acquitted.
dinsdag 25 oktober 2011
Auckland Star
ATTEMPT TO KIDNAP DUTCH CHILDREN.
Romantic Details.
A "Standard " correspondent wires from Arnhem the following extraordinary story: A remarkable trial commenced yesterday before tbe tribunal of this city, the facts detailed in which are very romantic.
The prisoners are Mrs Bulkley-Becking, the widow of an English professor who resided at the Hague, a lady of fifty-five years, wealthy, and who has a wide reputation for philanthropy ; Mr Kloppers', a man of forty four years ; and Miss Schlingemann, a connection of Mrs Bulkley by marriage. They are charged with attempting to obduct the two children of Mr Hoek, a resident at Apeldoorn. ln 1870 Mrs Bulkley's daughter' Mary married Mr Hoek, and she became the mother of two boys, Henry William, born in 1878, and Martinus,- born In 1880. At first the entire family lived together, but : some unpleasandness arose,and the young people took up their abode elseawhere. To the child Henry Mrs .Bulkley waa the godmother, and she took so great a personal interest in his education us gave umbrage to her son-in law, who said she was spoiling the child. In I882 Mrs Hoek died, under circumstances which excited her mother suspicions. The little boy Henry told his grandmother something about
His Mother's deathbed.
which deepened the old lady's indignation and alarm ; and Mr Hoek's subsequent proceedings in engaging a Miss Van Espen as governess, and his demenanour on the death, created an intense feeling of hostility on the part of Mrs Bulkley. Regarding herself as in a measure responpible to the memory of her deceased daughter for the bringing up of the children, she proceeded to tho school where little Henry, then six years old, was a boarder, and carried him off to England, whore she placed him in the charge of the Rev. Mr Ellington. Mr Hoek followed, recovered his child, and took him home to Holland. After this time whereever the children were taken Mrs Bulkley followed them—to Switzerland several times—until finally she conceived
A Desperate Project
for obtaining possession of her grandchildren She engaged Kloppera to go with Miss Schlingemann to London, where they hired from Messrs Cox and King the steam yacht Cecile, Captain Hayman, for five hundred pounds per month. The yacht was provisioned for several weeks, bountifully supplied with children's clothing and toys, and sent to Ymuiden. Kloppers next proceeded to Amsterdam, and engaged two or three men to assist him in
"A Dangerous Affair Concerning A Mad Person." After a preliminary visit to Apeldoorn the hired men concluded that eight men would be required to carry out the project. While some of them were discussing the matter in the streets of Amsterdam they were overheard by the police, who so managed that two of their number should be of the abducting party. When the party visited Apeldoorn a second time and learned the real object of their expedition, and that Mrs Bulkley was prepared to pay three hundred guilders to every man engaged, the officers informed a magistrate, who wrote to Mr Hoek. That gentleman accordingly took the neccessary measures to defend his premises. On the evening of September 29th, 1885, the conspirators went to Mr Hoek's nouse, provided with sticks, cords, a quantity of pepper, and other articles for their purpose. Mr Hoek soon came upon them, aud although oue of the policemen whispered to him,
"Be Quiet we are Policemen."
three of Kloppers's men seized him, a struggle ensued, and soon there was a general melec. The police of Apeldoorn, hearing the noise, appeared on tbe scene; and the conspirators fled. Mrs Bulkley and Miss Schlingemann were waiting close by in a carriage, and when Kloppors, failing in his objeot, joined them, they drove rapidly away to Arnhem, where they were arrested two days later. On their interrogation of the prisoners yesterday morning they admitted the facts.
Mrs Bulkley said she knew what she had done was an offence against the law, but it. was no offence morally. Miss Schlingemann said she was only influenced in what she did by sympathy for Mrs Bulkley. One of the most important witnesses yesterday was the surviving daughter of Mrs Bulkley. Tho Court refused to allow counsel for the defendants to put any questions as to the relations between Mr Hoek and his governess, as to Mr Hoek's quarrels with his late father, and as to the last moments of Mrs Hoek. Several witnesses testified that Mr Hoek'a conduct towards his children was rough, and that he was not giving them a good education. They stated that when all the efforts to reconcile Mrs Bulkley and Hoek had failed, he declared that he would rather kill the children than allow them to have any further intimacy with their grandmother. The trial waa again adjourned.
Auckland Star, Volume XVII, Issue 70, 3 April 1886, Page 5
buitenlandse kranten
Waikato Times, Volume XXVI, Issue 2134, 13 March 1886
A WONDERFUL STORY OF KID NAPPING.
A remarkable trial commenced on January 12th before the tribunal of Arnheim. The prisoners are Mrs Bulkley-Becking, the widow of an English professor, who resided at the Hague, a lady of 55, wealthy, and who has a wide reputation for philanthropy; Mr KIoppers, a man of 44 years ; and Miss Schlingemann, a connection of Mrs Bulkley by marriage. They are charged with attempting to abduct the two children of Mr Hoek, a resident at Apeldoorn. In 1876 Mrs Bulkley's daughter Mary married Mr Hock, and she became the mother of two boys— Henry William, born in 1878, and Martinus, born in 1880. At first the entire family lived together, but some unpleasantness arose, and the young people took up their abode elsewhere. To the child Henry Mrs Bulkley was the godmother, and she took so great a personal interest in his education as gave umbrage to her son-inhw, who said she was spoiling the child. In 1882 Mrs Hoek died under circumstances which excited her mother's suspicions. The little boy Henry told his grandmother something about his mother's deathbed which deepened the old lady's indignation and alarm ; and Mr Hoek's subsequent proceedings in engaging a Miss Van Espen as governess, and his demeanour on the death of his father created an intense feeling of hostility on the part of Mrs Bulkley. Regarding herself as in a measure responsible to the memory of her deceased daughter for the bringing up of the children, she proceeded to the school where the little boy Henry, then six years old, was a boarder, and carried him off with her to England, where she placed him in the charge of the Rev. Mr Billington. Mr Hoek followed, recovered his child, and took him home to Holland. After this time, wherever the children were taken Mrs Bulkley followed them— to Switzerland several times— until finally she concerted a desperate project for obtaining possession of her grandchildren. She engaged Kloppers to go with Miss Schlingemann to London, where they hired from Messrs Cox and King the steam yacht Cecile, Captain Hayman, for £.500 per month. The yacht was provisioned for several weeks, bountifully supplied with children's clothing and toys, and sent to Ymuiden. Kloppers next proceeded to Amsterdam, and engaged a few men to astist him in " a dangerous affair concerning a mad person." After a preliminary visit to Apeldoorn the hired men concluded that eight men would be required to carry out the project. While some of them were discussing the matter in the streets of Amsterdam they were overheard by the police, who so managed that two of their number should be of the abducting party. On the evening of September 29, 1885, the conspirators were to have effected the abduction, but it failed through the police, and Mrs Bulkley aud Miss Schlingemann were arrested two days later.
A WONDERFUL STORY OF KID NAPPING.
A remarkable trial commenced on January 12th before the tribunal of Arnheim. The prisoners are Mrs Bulkley-Becking, the widow of an English professor, who resided at the Hague, a lady of 55, wealthy, and who has a wide reputation for philanthropy; Mr KIoppers, a man of 44 years ; and Miss Schlingemann, a connection of Mrs Bulkley by marriage. They are charged with attempting to abduct the two children of Mr Hoek, a resident at Apeldoorn. In 1876 Mrs Bulkley's daughter Mary married Mr Hock, and she became the mother of two boys— Henry William, born in 1878, and Martinus, born in 1880. At first the entire family lived together, but some unpleasantness arose, and the young people took up their abode elsewhere. To the child Henry Mrs Bulkley was the godmother, and she took so great a personal interest in his education as gave umbrage to her son-inhw, who said she was spoiling the child. In 1882 Mrs Hoek died under circumstances which excited her mother's suspicions. The little boy Henry told his grandmother something about his mother's deathbed which deepened the old lady's indignation and alarm ; and Mr Hoek's subsequent proceedings in engaging a Miss Van Espen as governess, and his demeanour on the death of his father created an intense feeling of hostility on the part of Mrs Bulkley. Regarding herself as in a measure responsible to the memory of her deceased daughter for the bringing up of the children, she proceeded to the school where the little boy Henry, then six years old, was a boarder, and carried him off with her to England, where she placed him in the charge of the Rev. Mr Billington. Mr Hoek followed, recovered his child, and took him home to Holland. After this time, wherever the children were taken Mrs Bulkley followed them— to Switzerland several times— until finally she concerted a desperate project for obtaining possession of her grandchildren. She engaged Kloppers to go with Miss Schlingemann to London, where they hired from Messrs Cox and King the steam yacht Cecile, Captain Hayman, for £.500 per month. The yacht was provisioned for several weeks, bountifully supplied with children's clothing and toys, and sent to Ymuiden. Kloppers next proceeded to Amsterdam, and engaged a few men to astist him in " a dangerous affair concerning a mad person." After a preliminary visit to Apeldoorn the hired men concluded that eight men would be required to carry out the project. While some of them were discussing the matter in the streets of Amsterdam they were overheard by the police, who so managed that two of their number should be of the abducting party. On the evening of September 29, 1885, the conspirators were to have effected the abduction, but it failed through the police, and Mrs Bulkley aud Miss Schlingemann were arrested two days later.
woensdag 12 oktober 2011
Mr. Bulkeley and the Pirate
Mr. Bulkeley and the Pirate is a condensation of the diary of Mr. William Bulkeley, a Welsh squire of the 18th Century. For 26 years this pugnacious, high-spirited, cranky old landowner kept a day-to-day record of his affairs, with little more to note than the state of his crops, the weather, his many unsuccessful lawsuits, his trips to Dublin, his impatience with the government, his troubles with his irresponsible son. A widower, Mr. Bulkeley had a 20-year-old son and a 21-year-old daughter when he began his diary. Blowing up about debts, lawyers and parsons, as methodically as a geyser erupting, Mr. Bulkeley seems a good deal like the individual Clarence Day pictured in Life With Father as he fumes about the "shrubs," "up-starts" and "Hypocritical Pharisees" who were trying to collect money he owed them.
But on March 21, 1738, a disquieting influence disrupted the pleasant round of Mr. Bulkeley's dissatisfactions. His daughter Mary, who was apparently not very bright, wrote requesting "speedy consent of her being marryed" to a stranger named Mr. Fortunatus Wright, a brewer from Liverpool. Precisely what happened remains unclear, for Mr. Bulkeley scratched out a long passage in his diary, but "in plain English," states Editor Roberts, "Mr. Wright had seduced Mary Bulkeley." The young couple came to live with the squire, disappeared, returned, left their daughter for him to raise. But by 1746 Fortunatus Wright was famed throughout Great Britain as a dazzling privateer, "the brave corsair" whose raids on French shipping had netted him 16 ships and prize money totaling £400,000. The boldest of English pirates, Wright operated in the hostile Mediterranean with such success that the King of France offered a title to the man who captured him, dead or alive. Back on his farm in Wales, Mr. Bulkeley commented little on his son-in-law's fame. He noted more unsuccessful lawsuits, letters from his daughter telling of her being mistreated, abandoned in Leghorn, cheated of her husband's fortune after his death. Fortunatus Wright, it seemed, had another wife. Presently Mr. Bulkeley's destitute grandchildren began to straggle back to Wales, first two, then their mother, then three more, until the old gentleman lamented his "troublesome days" and stopped writing about anything except the weather.
But on March 21, 1738, a disquieting influence disrupted the pleasant round of Mr. Bulkeley's dissatisfactions. His daughter Mary, who was apparently not very bright, wrote requesting "speedy consent of her being marryed" to a stranger named Mr. Fortunatus Wright, a brewer from Liverpool. Precisely what happened remains unclear, for Mr. Bulkeley scratched out a long passage in his diary, but "in plain English," states Editor Roberts, "Mr. Wright had seduced Mary Bulkeley." The young couple came to live with the squire, disappeared, returned, left their daughter for him to raise. But by 1746 Fortunatus Wright was famed throughout Great Britain as a dazzling privateer, "the brave corsair" whose raids on French shipping had netted him 16 ships and prize money totaling £400,000. The boldest of English pirates, Wright operated in the hostile Mediterranean with such success that the King of France offered a title to the man who captured him, dead or alive. Back on his farm in Wales, Mr. Bulkeley commented little on his son-in-law's fame. He noted more unsuccessful lawsuits, letters from his daughter telling of her being mistreated, abandoned in Leghorn, cheated of her husband's fortune after his death. Fortunatus Wright, it seemed, had another wife. Presently Mr. Bulkeley's destitute grandchildren began to straggle back to Wales, first two, then their mother, then three more, until the old gentleman lamented his "troublesome days" and stopped writing about anything except the weather.
dagboek van William Bulkley
Naast berichten uit de krant over de Nederlandse tak Bulkley is een uitstapje naar het buitenland ook wel eens wat anders.
Vandaag dan ook iets heel anders.
Een link naar de dagboeken.
Historical diaries to go online
The diaries have until now only been read by academics
A thousand handwritten pages of two diaries showing rural life in Anglesey in the mid 18th Century are to be made available worldwide on the internet.
The University of Wales, Bangor, has won a £6,500 grant to place the diaries of island gentleman William Bulkeley on the world-wide web.
In his diaries, Bulkeley charts everything from the weather to his daughter's marriage to a pirate.
The university's archivist said they were a great source of social history.
William Bulkeley's two diaries have been in the possession of the university for some time and used by academics there.
The diaries cover a 26-year period of day-to-day life for Mr Bulkeley, who lived at Brynddu, Llanfechell, on Anglesey, from 1734 to 1760, each daily entry starting with the weather and the direction of the wind.
May 8, 1734: Today I set out to Beaumaris to attend the county election which begins tomorrow....{as expected} Lord Bulkeley had been chosen without opposition
Entry from William Bulkeley's diary
"It's an interesting picture of rural Anglesey in the mid 18th Century," said the university's archivist Einion Thomas.
"He describes going to Beaumaris to the court of sessions and how much drink he consumed there," Mr Thomas added.
"And he described in 1741 that Martin, who was a judge there, was 'extremely drunk and unable to carry on with the court case'."
The diaries also record Mr Bulkeley's daily farming practices and the troublesome marriage of his daughter to a distiller, who later turned out to be a pirate.
Historical importance
"The old man was not pleased that she married the pirate," explained Mr Thomas.
"Anyway, he gave his blessing in the end and she went to live with him.
"It's a very sad story because he died in Italy and she had to make her way home to Anglesey and to her father once more.
Mr Thomas said the diaries were of great historical importance.
"If you're doing research into a mid 18th Century rural area of north Wales I don't think you can do anything without looking at these diaries," he said.
The university has received the grant for the project from Cymal ( Museums and Archives Wales). It will digitise the diaries with the help of the National Library of Wales in Aberystwyth and it is hoped the diaries will be on the web by next April.
Vandaag dan ook iets heel anders.
Een link naar de dagboeken.
Historical diaries to go online
The diaries have until now only been read by academics
A thousand handwritten pages of two diaries showing rural life in Anglesey in the mid 18th Century are to be made available worldwide on the internet.
The University of Wales, Bangor, has won a £6,500 grant to place the diaries of island gentleman William Bulkeley on the world-wide web.
In his diaries, Bulkeley charts everything from the weather to his daughter's marriage to a pirate.
The university's archivist said they were a great source of social history.
William Bulkeley's two diaries have been in the possession of the university for some time and used by academics there.
The diaries cover a 26-year period of day-to-day life for Mr Bulkeley, who lived at Brynddu, Llanfechell, on Anglesey, from 1734 to 1760, each daily entry starting with the weather and the direction of the wind.
May 8, 1734: Today I set out to Beaumaris to attend the county election which begins tomorrow....{as expected} Lord Bulkeley had been chosen without opposition
Entry from William Bulkeley's diary
"It's an interesting picture of rural Anglesey in the mid 18th Century," said the university's archivist Einion Thomas.
"He describes going to Beaumaris to the court of sessions and how much drink he consumed there," Mr Thomas added.
"And he described in 1741 that Martin, who was a judge there, was 'extremely drunk and unable to carry on with the court case'."
The diaries also record Mr Bulkeley's daily farming practices and the troublesome marriage of his daughter to a distiller, who later turned out to be a pirate.
Historical importance
"The old man was not pleased that she married the pirate," explained Mr Thomas.
"Anyway, he gave his blessing in the end and she went to live with him.
"It's a very sad story because he died in Italy and she had to make her way home to Anglesey and to her father once more.
Mr Thomas said the diaries were of great historical importance.
"If you're doing research into a mid 18th Century rural area of north Wales I don't think you can do anything without looking at these diaries," he said.
The university has received the grant for the project from Cymal ( Museums and Archives Wales). It will digitise the diaries with the help of the National Library of Wales in Aberystwyth and it is hoped the diaries will be on the web by next April.
zaterdag 8 oktober 2011
Het echtpaar Maas Geesteranus -Robinson
Pieter Maas Geesteranus, geb. 7 apr 1830, Delft, Zuid-Holland, NLD , ovl. 19 sep 1878, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD
Hij is de zoon van Cornelis Maas Geesteranus, geb. 4 apr 1803, Delft, Zuid-Holland, NLD , ovl. 19 dec 1881, Loosduinen, Zuid-Holland, NLD
en van Johanna Jacoba Soek, geb. 9 jul 1803, Delft, Zuid-Holland, NLD , ovl. 4 dec 1857, Loosduinen, Zuid-Holland, NLD
Pieter Maas Geesteranus is Getrouwd op 8 mrt 1856 Jefferson City, Cole, Missouri, USA met Elizabeth Maria Bryan Robinson dochter van Henry Robinson en Kathrine Bryan,
Kinderen
1. Henriëtte Cornélie Maas Geesteranus, geb. 18 dec 1856, Jefferson City, Cole, Missouri, USA , ovl. 28 dec 1856, Jefferson City, Cole, Missouri, USA
2. Joanna Cornélie Maas Geesteranus, geb. 19 jun 1859, Jefferson City, Cole, Missouri, USA , ovl. 2 sep 1907, Breda, Noord-Brabant, NLD
3. Mary Willemina Maas Geesteranus, geb. 23 sep 1861, Jefferson City, Cole, Missouri, USA , ovl. 6 nov 1928, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD
4. Paulina Sophie Maas Geesteranus, geb. 1 feb 1864, Almelo, Overijssel, NLD , ovl. 27 jan 1940, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD
5. Kate Maas Geesteranus, geb. 10 jan 1867, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD , ovl. 11 dec 1937, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD
> 6. Cornelis Maas Geesteranus, geb. 24 nov 1869, Almelo, Overijssel, NLD , ovl. 2 jun 1921, Rotterdam, Zuid-Holland, NLD
Hij is de zoon van Cornelis Maas Geesteranus, geb. 4 apr 1803, Delft, Zuid-Holland, NLD , ovl. 19 dec 1881, Loosduinen, Zuid-Holland, NLD
en van Johanna Jacoba Soek, geb. 9 jul 1803, Delft, Zuid-Holland, NLD , ovl. 4 dec 1857, Loosduinen, Zuid-Holland, NLD
Pieter Maas Geesteranus is Getrouwd op 8 mrt 1856 Jefferson City, Cole, Missouri, USA met Elizabeth Maria Bryan Robinson dochter van Henry Robinson en Kathrine Bryan,
Kinderen
1. Henriëtte Cornélie Maas Geesteranus, geb. 18 dec 1856, Jefferson City, Cole, Missouri, USA , ovl. 28 dec 1856, Jefferson City, Cole, Missouri, USA
2. Joanna Cornélie Maas Geesteranus, geb. 19 jun 1859, Jefferson City, Cole, Missouri, USA , ovl. 2 sep 1907, Breda, Noord-Brabant, NLD
3. Mary Willemina Maas Geesteranus, geb. 23 sep 1861, Jefferson City, Cole, Missouri, USA , ovl. 6 nov 1928, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD
4. Paulina Sophie Maas Geesteranus, geb. 1 feb 1864, Almelo, Overijssel, NLD , ovl. 27 jan 1940, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD
5. Kate Maas Geesteranus, geb. 10 jan 1867, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD , ovl. 11 dec 1937, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD
> 6. Cornelis Maas Geesteranus, geb. 24 nov 1869, Almelo, Overijssel, NLD , ovl. 2 jun 1921, Rotterdam, Zuid-Holland, NLD
vrijdag 7 oktober 2011
Het echtpaar van Rossem-Nolthenius
Bron Burgerlijke stand - Huwelijk
Archieflocatie Historisch Centrum Overijssel
Algemeen Toegangnr: 123
Inventarisnr: 02699
Gemeente: Deventer
Soort akte: Huwelijksakte
Aktenummer: 141
Datum: 30-11-1836
Bruidegom Jan Hendrik van Rossem
Geboortedatum: 10-10-1812
Geboorteplaats: Rotterdam
Bruid Nina Julia Nolthenius
Geboortedatum: 03-04-1812
Geboorteplaats: Amsterdam (Nh)
Vader bruidegom Gerard van Rossem
Moeder bruidegom Adriana Ledeboer
Vader bruid Willem Hendrik Nolthenius
Moeder bruid Julia Tutein
Nadere informatie beroep Bg.: predikant
Kind Lambertus Vincentius van Rossem
Geslacht: M
Geboortedatum: 18-07-1851
Geboorteplaats: Amersfoort
Vader Jan Hendrik van Rossem
Moeder Nina Julia Nolthenius
Kind Julia Adriana van Rossem
Geslacht: V
Geboortedatum: 19-06-1855
Geboorteplaats: Amersfoort
Vader Jan Hendrik van Rossem
Moeder Nina Julia Nolthenius
Aktenummer: 64
Aangiftedatum: 26-03-1928
Overledene Julia Adriana van Rossem
Geslacht: V
Overlijdensdatum: 24-03-1928
Leeftijd: 72
Overlijdensplaats: Zeist
Vader Jan Hendrik van Rossem
Moeder Nina Julia Nolthenius
Partner
Relatie: ongehuwd
Kind Peter Arthur Hugo van Rossem
Geslacht: M
Geboortedatum: 17-11-1858
Geboorteplaats: Amersfoort
Vader Jan Hendrik van Rossem
Moeder Nina Julia Tuteine Nolthenius
angiftedatum: 09-05-1922
Overledene Peter Arthur Hugo Van Rossem
Geslacht: M
Overlijdensdatum: 09-05-1922
Leeftijd: 63
Overlijdensplaats: Roermond
Vader Jan Hendrik Van Rossem
Moeder Nina Julia Tutein Nolthenius
Partner Pauline Sophie Maas Geesteranus
Relatie: echtgenoot
Datum: 06-05-1868
Bruidegom Gerard van Rossem
Leeftijd: 28
Geboorteplaats: Padang (Ned.Indie)
Bruid Alida Maria Constantia de Bordes
Leeftijd: 24
Geboorteplaats: Hoorn
Vader bruidegom Jan Hendrik van Rossem
Moeder bruidegom Nina Julia Nolthenius
Vader bruid Adrianus Hendrik Jacob de Bordes
Moeder bruid Maria Jacoba Wilhelmina Steeling
Nadere informatie beroep bg.: procureur; beroep vader bg.: predikant; beroep vader bd.: medicinae doctor
Gemeente: Loosduinen
Soort akte: Overlijdensakte
Aktenummer: 135
Aangiftedatum: 28-12-1925
Overledene Julius Qulian Eduard van Rossem
Overlijdensdatum: 26-12-1925
Vader Jan Hendrik van Rossem
Moeder Nina Julia Tutein Nolthenius
Partner
Nadere informatie geb. Amersfoort, oud 76 jaar
Archieflocatie Historisch Centrum Overijssel
Algemeen Toegangnr: 123
Inventarisnr: 02699
Gemeente: Deventer
Soort akte: Huwelijksakte
Aktenummer: 141
Datum: 30-11-1836
Bruidegom Jan Hendrik van Rossem
Geboortedatum: 10-10-1812
Geboorteplaats: Rotterdam
Bruid Nina Julia Nolthenius
Geboortedatum: 03-04-1812
Geboorteplaats: Amsterdam (Nh)
Vader bruidegom Gerard van Rossem
Moeder bruidegom Adriana Ledeboer
Vader bruid Willem Hendrik Nolthenius
Moeder bruid Julia Tutein
Nadere informatie beroep Bg.: predikant
Kind Lambertus Vincentius van Rossem
Geslacht: M
Geboortedatum: 18-07-1851
Geboorteplaats: Amersfoort
Vader Jan Hendrik van Rossem
Moeder Nina Julia Nolthenius
Kind Julia Adriana van Rossem
Geslacht: V
Geboortedatum: 19-06-1855
Geboorteplaats: Amersfoort
Vader Jan Hendrik van Rossem
Moeder Nina Julia Nolthenius
Aktenummer: 64
Aangiftedatum: 26-03-1928
Overledene Julia Adriana van Rossem
Geslacht: V
Overlijdensdatum: 24-03-1928
Leeftijd: 72
Overlijdensplaats: Zeist
Vader Jan Hendrik van Rossem
Moeder Nina Julia Nolthenius
Partner
Relatie: ongehuwd
Kind Peter Arthur Hugo van Rossem
Geslacht: M
Geboortedatum: 17-11-1858
Geboorteplaats: Amersfoort
Vader Jan Hendrik van Rossem
Moeder Nina Julia Tuteine Nolthenius
angiftedatum: 09-05-1922
Overledene Peter Arthur Hugo Van Rossem
Geslacht: M
Overlijdensdatum: 09-05-1922
Leeftijd: 63
Overlijdensplaats: Roermond
Vader Jan Hendrik Van Rossem
Moeder Nina Julia Tutein Nolthenius
Partner Pauline Sophie Maas Geesteranus
Relatie: echtgenoot
Datum: 06-05-1868
Bruidegom Gerard van Rossem
Leeftijd: 28
Geboorteplaats: Padang (Ned.Indie)
Bruid Alida Maria Constantia de Bordes
Leeftijd: 24
Geboorteplaats: Hoorn
Vader bruidegom Jan Hendrik van Rossem
Moeder bruidegom Nina Julia Nolthenius
Vader bruid Adrianus Hendrik Jacob de Bordes
Moeder bruid Maria Jacoba Wilhelmina Steeling
Nadere informatie beroep bg.: procureur; beroep vader bg.: predikant; beroep vader bd.: medicinae doctor
Gemeente: Loosduinen
Soort akte: Overlijdensakte
Aktenummer: 135
Aangiftedatum: 28-12-1925
Overledene Julius Qulian Eduard van Rossem
Overlijdensdatum: 26-12-1925
Vader Jan Hendrik van Rossem
Moeder Nina Julia Tutein Nolthenius
Partner
Nadere informatie geb. Amersfoort, oud 76 jaar
donderdag 6 oktober 2011
het echtpaar v. Rossem-Geesteranus
Ds. Peter Arthur Hugo van Rossem zoon van Jan Hendrik Gerritsz van Rossem,
geb. 10 okt 1812, Rotterdam, Zuid-Holland, NLD , ovl. Ja, datum echter onbekend
en Nina Julia Nolthenius, geb. 3 apr 1812, Amsterdam, Noord-Holland, NLD ,ovl. 7 mei 1890, Bloemendaal, Noord-Holland, NLD
is geboren op 17 nov 1858 te Amersfoort, Utrecht en overleden op 9 mei 1922 te Roermond, Limburg, NLD
Hij trouwt op 5 jul 1888 Breda, Noord-Brabant, NLD met
Pauline Sophie Maas Geesteranus geb. 1 feb 1864, Almelo, Overijssel, NLD , ovl. 27 jan 1940, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD
Zij is de dochter van Pieter Maas Geesteranus, geb. 7 apr 1830, Delft, Zuid-Holland, NLD , ovl. 19 sep 1878, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD
en Elizabeth Maria Bryan Robinson, geb. 17 jan 1835, Jefferson City, Cole, Missouri, USA ,ovl. 9 aug 1885, Breda, Noord-Brabant, NLD
1864
Uit het huwelijk tussen Peter Arthur Hugo van Rossem en Pauline Sophie Maas Geesteranus op 5 JUL 1888
1.Ir. Jan Hendrik van Rossem
1889 -
2.Hugo Paul van Rossem
1891 -
3.Elisabeth Bryan Kate van Rossem
1893 -
geb. 10 okt 1812, Rotterdam, Zuid-Holland, NLD , ovl. Ja, datum echter onbekend
en Nina Julia Nolthenius, geb. 3 apr 1812, Amsterdam, Noord-Holland, NLD ,ovl. 7 mei 1890, Bloemendaal, Noord-Holland, NLD
is geboren op 17 nov 1858 te Amersfoort, Utrecht en overleden op 9 mei 1922 te Roermond, Limburg, NLD
Hij trouwt op 5 jul 1888 Breda, Noord-Brabant, NLD met
Pauline Sophie Maas Geesteranus geb. 1 feb 1864, Almelo, Overijssel, NLD , ovl. 27 jan 1940, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD
Zij is de dochter van Pieter Maas Geesteranus, geb. 7 apr 1830, Delft, Zuid-Holland, NLD , ovl. 19 sep 1878, 's-Gravenhage, Zuid-Holland, NLD
en Elizabeth Maria Bryan Robinson, geb. 17 jan 1835, Jefferson City, Cole, Missouri, USA ,ovl. 9 aug 1885, Breda, Noord-Brabant, NLD
1864
Uit het huwelijk tussen Peter Arthur Hugo van Rossem en Pauline Sophie Maas Geesteranus op 5 JUL 1888
1.Ir. Jan Hendrik van Rossem
1889 -
2.Hugo Paul van Rossem
1891 -
3.Elisabeth Bryan Kate van Rossem
1893 -
zaterdag 1 oktober 2011
J.P.A.N.Caroli
de verdediger van Mary Bulkley was J.P.A.N.Caroli die zeer treurig aan zijn einde kwam in 1909.
Treurig ongeluk.
Den heer mr. J. P.A. N. Caroli, lid van den raad en van de Prov. Staten te Amsterdam is een ernstig ongeluk overkomen. Bij het schoonmaken van een revolver, waarmede hij voor ontspanning in zijn tuin schijfschoot, en waarvan hij dacht, dat het wapen niet geladen was, ging eensklaps een schot af en trof den heer Caroli in den buik, doorboorde de darmen en kwam door den rug weer naar buiten. De zwaar gewonde werd naar binnengedragen door zijn vreeselijk ontstelde huisgenooten, en een drietal geneesheeren, die spoedig ter hulp werden geroepen, constateerden de verwoesting, die het projectiel had aangericht, en verboden het vervoer van den patiënt, die vreeselijke pijnen leed maar geen oogenblik zijn bewustzijn heeft verloren. Donderdagavond laat was de toestand van den heer Caroli zeer ernstig.
24/04/1909
STADSNIEUWS. Mr. J. P. A. M. Caroli. †
De heer Caroli is hedennacht omstreeks 12 uur aan de gevolgen van zijne verwondingen bezweken. Na het vreeselijke lijden van de beide vorige dagen was het heengaan vrij kalm. Mr. J. P. A. N. Caroli bereikte den leeftijd van 50 jaren. Hij ving zijn maatschappelijke loopbaan aan als ambtenaar aan een der ministeries en ging vervolgens, daartoe in staat gesteld door een Rijksbeurs, in de rechten studeeren aan de universiteit van Leiden.
Hij deed al zijn examens cum laude en promoveerde ten slotte, in 1885, eveneens cum laude, op een proefschrift, getiteld: «Het interlocutoire vonnis historisch beschouwd«, een werk, getuigend van grondige geleerdheid en diepe bronnenstudie, dat niet naliet in de kringen der juristen indruk te maken.
Na zijn promotie vestigde mr. Caroli zich als advocaat te Amsterdam en trok al spoedig de aandacht door zijn optreden in het zoo geruchtmakende Bulkley-proces.
Later bewoog zijn steeds grooter wordende praktijk zich meer in 't bijzonder op het terrein van burgerlijk en handelsrecht.
Toch bleef mr. Caroli zich ook wijden aan de beoefening van de rechtsgeleerde wetenschap, gelijk zijne artikelen in het tijdschrift »Themis« en elders bewijzen. In de commissie, door de Nederlandsche Juristenvereeniging« benoemd ter voorbereiding eener herziening van het burgerlijk procesrecht, zal zijn heengaan zeer gevoeld worden. Een uitgebreid werk: over «Het kort geding voor den president der arrondissementsrechtbank« had de schrijver nog onderhanden, toen de dood hem overviel. Slechts het eerste deel ervan is verschonen. Bij de verkiezingen in 1897 werd Mr. Caroli, in hoofdzaak door de middenstandpartij in district I candidaat gesteld voor den Gemeenteraad en in dat college gekozen. Eenige jaren later werd hij ook afgevaardigde naar de Provinciale Staten. In den raad werden zijn adviezen op juridisch terrein zeer gewaardeerd. Door zijn optreden is de Politieverordening op menig punt ingrijpend gewijzigd. Wij herinneren o.a. aan de verscherpte bepalingen tegen de schandaalcolportage, en aan de nog onlangs ingevoerde maatregelen tegen de houders van speelhuizen. Niet altijd behaalde de heer Caroli zijn succes met instemming van B. en W. Men herinnert zich de door hem voorgestelde motie om het straffen van politie- en brandweerbeambten uit de handen van den burgemeesteir in die van B. en W. over te brengen bij den Raad.
Daar de Eaad deze motie had aangenomen, legde burgemeester Vening Meinesz, die zich met deze beslissing niet vereenigen kon, zijn ambt neder.
Tot op dit oogenblik is de motie onuitgevoerd gebleven, zoodat de toestand nog altijd is als in 's heeren Vening Meinesz tijd.
In Mr. Caroli is heengegaan een schrander advocaat, een jurist van niet alledaagsche beteekenis en een bekwaam vertegenwoordiger der belangen van de burgerij, welke hij behartigde met opoffering dikwijls van veel tijd en aanwending van groote werkzaamheid. De begrafenis is bepaald op a.s. Dinsdag te half twaalf op de Oosterbegraafplaats.
STADSNIEUWS. Begrafenis van Mr. Caroli.
Het stoffelijk overschot van mr. J. P- _- N. Caroli is hedenmorgen onder blijken van groote belangstelling op de Oosterbegraafplaats ter aarde besteld- Onder het vijftiental kransen dat in defc. stoet werd medegevoerd, was er een, met linten in de Amsterdamsche kleuren, van leden van den Gemeenteraad. Eein deputatie uit het dagelijksch bestuur der Gemeente, bestaande uit de wethouders' Delprat, mr. Van den Bergh en den secretaris mr. Baëza, was op het kerkhof tegenwoordig. Aldaar werden ook 'opgemerkt de Raadsleden Van Gigch, Worst, Kamerlingh Oimes, Die Man, Polak, Wijnmalen, Van de Velden, Schèltema, Perquin, Douwes, Kehrer en Zwart, benevens mr. G. M. Kruimel, al- secretaris van de commissie volgens art. 37 der Bouwverordening, waarvan mr. Oaroli voorzitter was.
Aanwezig waren verder een aantal leden vaa de Balie, prof. mr. D. Simons, uit Utrecht, als vertegenwoordiger van de „Nederlandsche Juristenvereeniging", de heer P. Otto, secretaris van „Vooruitgang I" en vele andere belangstellenden.
Toen de kist in de groeve was nedeTgelaten, trad mr. L. W. van Gigch naar voren en herdacht op hartelijke wijze den vriend, dien hij van jong student af ter zijde was geweest en dien hij daarom ook thans een laatsten groet wenschte te brengen, nu door een allernoodlottigst, wreed toeval 'dit rijke leven zoo plotseling was afgesneden. Spr. schetste hoeveel er met recht nog van dezen begaafden man, voor de rechtzoekenden en voor de belangen van stad en provincie, ware te verwachten geweest, hij die uitblonk door rustelooze werkzaamheid, die een hoogst begaafd en krachtig man is geweest en op energieke wijze zijn wil wist te doen eerbiedigen.
Na bijna nog als student eem geheele generatie van juristen te hebben gevormd, is Caroli geworden een uitnemend helder jurist, die door zijn groote kennis en logischen betoogtrant keer op keer triomfen vierde in pleiten Raadszaal.
Hij zal een groote leegte nalaten bij zijn cliënten, die hem zoo bijzonder vertrouwden; bij zijne confrères, die, ja, in hem een gevreesd tegenstander hadden, maar een, die eerlijk was in zijn middelen en daarom, ten slotte toch door hen geëerbiedigd weid.
Daarvan, zeide spr., getuigde gisteren nog de president van de Civiele Kamer, toen hij Caroli op zeer waardeerende wijze herdacht. Amsterdam, zoo ging spr, voort, verliest in dezen doode ook veel, iemand die, als er wetgevende arbeid was te doen, steeds vooraan stond en wien 't niet te veel was, na zijne drukke praktijksbezigheden, halve nachten aan de belangen der Gemeente te wijden.
En eindelijk, niet 't minst zullen hem zijne vrienden missen, zij die wel wisten dat eenige uiterlijke eigenaardigheden van zijn karakter volstrekt niet de hoofdzaak in dat karakter waren, eigenaardigheden, welke het gevolg waren van een vreugdelooze jeugd, in lijden en ziekelijkheid doorgebracht in gezelschap van een trouwe maar oude moeder. Met eenige woorden van deelneming voor mr. Caroli's tienjarig' dochtertje, zijn „little Dora", gelijk hij haar noemde, en de weduwe besloot spr. Daarna sprak mr. P. C. N. Dammers, 'e heeren Caroli's compagnon. „Man van het woord, man van je woord, maar die toch allerminst hield van „words" — zoo betitelde spr. den dooden kameraad, wiens hart van goud hij vervolgens schetste, in enkele eenvoudige bewoordingen, eindigende met den wensch, dat de groote gaven van haren geest van den doode op zijn lief kind mochten overgaan, opdat zijn zwaar beproefde weduwe den man in de dochter zou zien herleven. De heer A. S. Schoevers, zwager van den overledene, dankte namens de familie voor de betoonde hartelijke deelneming.
Treurig ongeluk.
Den heer mr. J. P.A. N. Caroli, lid van den raad en van de Prov. Staten te Amsterdam is een ernstig ongeluk overkomen. Bij het schoonmaken van een revolver, waarmede hij voor ontspanning in zijn tuin schijfschoot, en waarvan hij dacht, dat het wapen niet geladen was, ging eensklaps een schot af en trof den heer Caroli in den buik, doorboorde de darmen en kwam door den rug weer naar buiten. De zwaar gewonde werd naar binnengedragen door zijn vreeselijk ontstelde huisgenooten, en een drietal geneesheeren, die spoedig ter hulp werden geroepen, constateerden de verwoesting, die het projectiel had aangericht, en verboden het vervoer van den patiënt, die vreeselijke pijnen leed maar geen oogenblik zijn bewustzijn heeft verloren. Donderdagavond laat was de toestand van den heer Caroli zeer ernstig.
24/04/1909
STADSNIEUWS. Mr. J. P. A. M. Caroli. †
De heer Caroli is hedennacht omstreeks 12 uur aan de gevolgen van zijne verwondingen bezweken. Na het vreeselijke lijden van de beide vorige dagen was het heengaan vrij kalm. Mr. J. P. A. N. Caroli bereikte den leeftijd van 50 jaren. Hij ving zijn maatschappelijke loopbaan aan als ambtenaar aan een der ministeries en ging vervolgens, daartoe in staat gesteld door een Rijksbeurs, in de rechten studeeren aan de universiteit van Leiden.
Hij deed al zijn examens cum laude en promoveerde ten slotte, in 1885, eveneens cum laude, op een proefschrift, getiteld: «Het interlocutoire vonnis historisch beschouwd«, een werk, getuigend van grondige geleerdheid en diepe bronnenstudie, dat niet naliet in de kringen der juristen indruk te maken.
Na zijn promotie vestigde mr. Caroli zich als advocaat te Amsterdam en trok al spoedig de aandacht door zijn optreden in het zoo geruchtmakende Bulkley-proces.
Later bewoog zijn steeds grooter wordende praktijk zich meer in 't bijzonder op het terrein van burgerlijk en handelsrecht.
Toch bleef mr. Caroli zich ook wijden aan de beoefening van de rechtsgeleerde wetenschap, gelijk zijne artikelen in het tijdschrift »Themis« en elders bewijzen. In de commissie, door de Nederlandsche Juristenvereeniging« benoemd ter voorbereiding eener herziening van het burgerlijk procesrecht, zal zijn heengaan zeer gevoeld worden. Een uitgebreid werk: over «Het kort geding voor den president der arrondissementsrechtbank« had de schrijver nog onderhanden, toen de dood hem overviel. Slechts het eerste deel ervan is verschonen. Bij de verkiezingen in 1897 werd Mr. Caroli, in hoofdzaak door de middenstandpartij in district I candidaat gesteld voor den Gemeenteraad en in dat college gekozen. Eenige jaren later werd hij ook afgevaardigde naar de Provinciale Staten. In den raad werden zijn adviezen op juridisch terrein zeer gewaardeerd. Door zijn optreden is de Politieverordening op menig punt ingrijpend gewijzigd. Wij herinneren o.a. aan de verscherpte bepalingen tegen de schandaalcolportage, en aan de nog onlangs ingevoerde maatregelen tegen de houders van speelhuizen. Niet altijd behaalde de heer Caroli zijn succes met instemming van B. en W. Men herinnert zich de door hem voorgestelde motie om het straffen van politie- en brandweerbeambten uit de handen van den burgemeesteir in die van B. en W. over te brengen bij den Raad.
Daar de Eaad deze motie had aangenomen, legde burgemeester Vening Meinesz, die zich met deze beslissing niet vereenigen kon, zijn ambt neder.
Tot op dit oogenblik is de motie onuitgevoerd gebleven, zoodat de toestand nog altijd is als in 's heeren Vening Meinesz tijd.
In Mr. Caroli is heengegaan een schrander advocaat, een jurist van niet alledaagsche beteekenis en een bekwaam vertegenwoordiger der belangen van de burgerij, welke hij behartigde met opoffering dikwijls van veel tijd en aanwending van groote werkzaamheid. De begrafenis is bepaald op a.s. Dinsdag te half twaalf op de Oosterbegraafplaats.
STADSNIEUWS. Begrafenis van Mr. Caroli.
Het stoffelijk overschot van mr. J. P- _- N. Caroli is hedenmorgen onder blijken van groote belangstelling op de Oosterbegraafplaats ter aarde besteld- Onder het vijftiental kransen dat in defc. stoet werd medegevoerd, was er een, met linten in de Amsterdamsche kleuren, van leden van den Gemeenteraad. Eein deputatie uit het dagelijksch bestuur der Gemeente, bestaande uit de wethouders' Delprat, mr. Van den Bergh en den secretaris mr. Baëza, was op het kerkhof tegenwoordig. Aldaar werden ook 'opgemerkt de Raadsleden Van Gigch, Worst, Kamerlingh Oimes, Die Man, Polak, Wijnmalen, Van de Velden, Schèltema, Perquin, Douwes, Kehrer en Zwart, benevens mr. G. M. Kruimel, al- secretaris van de commissie volgens art. 37 der Bouwverordening, waarvan mr. Oaroli voorzitter was.
Aanwezig waren verder een aantal leden vaa de Balie, prof. mr. D. Simons, uit Utrecht, als vertegenwoordiger van de „Nederlandsche Juristenvereeniging", de heer P. Otto, secretaris van „Vooruitgang I" en vele andere belangstellenden.
Toen de kist in de groeve was nedeTgelaten, trad mr. L. W. van Gigch naar voren en herdacht op hartelijke wijze den vriend, dien hij van jong student af ter zijde was geweest en dien hij daarom ook thans een laatsten groet wenschte te brengen, nu door een allernoodlottigst, wreed toeval 'dit rijke leven zoo plotseling was afgesneden. Spr. schetste hoeveel er met recht nog van dezen begaafden man, voor de rechtzoekenden en voor de belangen van stad en provincie, ware te verwachten geweest, hij die uitblonk door rustelooze werkzaamheid, die een hoogst begaafd en krachtig man is geweest en op energieke wijze zijn wil wist te doen eerbiedigen.
Na bijna nog als student eem geheele generatie van juristen te hebben gevormd, is Caroli geworden een uitnemend helder jurist, die door zijn groote kennis en logischen betoogtrant keer op keer triomfen vierde in pleiten Raadszaal.
Hij zal een groote leegte nalaten bij zijn cliënten, die hem zoo bijzonder vertrouwden; bij zijne confrères, die, ja, in hem een gevreesd tegenstander hadden, maar een, die eerlijk was in zijn middelen en daarom, ten slotte toch door hen geëerbiedigd weid.
Daarvan, zeide spr., getuigde gisteren nog de president van de Civiele Kamer, toen hij Caroli op zeer waardeerende wijze herdacht. Amsterdam, zoo ging spr, voort, verliest in dezen doode ook veel, iemand die, als er wetgevende arbeid was te doen, steeds vooraan stond en wien 't niet te veel was, na zijne drukke praktijksbezigheden, halve nachten aan de belangen der Gemeente te wijden.
En eindelijk, niet 't minst zullen hem zijne vrienden missen, zij die wel wisten dat eenige uiterlijke eigenaardigheden van zijn karakter volstrekt niet de hoofdzaak in dat karakter waren, eigenaardigheden, welke het gevolg waren van een vreugdelooze jeugd, in lijden en ziekelijkheid doorgebracht in gezelschap van een trouwe maar oude moeder. Met eenige woorden van deelneming voor mr. Caroli's tienjarig' dochtertje, zijn „little Dora", gelijk hij haar noemde, en de weduwe besloot spr. Daarna sprak mr. P. C. N. Dammers, 'e heeren Caroli's compagnon. „Man van het woord, man van je woord, maar die toch allerminst hield van „words" — zoo betitelde spr. den dooden kameraad, wiens hart van goud hij vervolgens schetste, in enkele eenvoudige bewoordingen, eindigende met den wensch, dat de groote gaven van haren geest van den doode op zijn lief kind mochten overgaan, opdat zijn zwaar beproefde weduwe den man in de dochter zou zien herleven. De heer A. S. Schoevers, zwager van den overledene, dankte namens de familie voor de betoonde hartelijke deelneming.
Abonneren op:
Posts (Atom)